De middag is ontluikende haar hart is warm
en nog ietwat loom gelijk haar dromerige ogen
zij drinkt haar dorsten met overgave….
hongerig naar het smachten naar innige rust.
Zij beseft de kracht van haar woorden
geschreven in zinnen zijn haast nog sterker dan
het gevoel zelf..geschonken door het waar
gelezen hart zij die daarmee lezen voelen je pijn.
Haar poëzie zingt lieflijk door haar te drukke geest
Ver verheven al haar zoeten pijnen
Onzekerheid lijkt even te vervagen in de hitte van woestijnen
Naakt is haar onblote harde doch nog meer zachte openhartigheid.
Zij mag weer zij van haar zelve leven
voelen lachen…al was haar hoop nimmer verbitterd
toch was zij verstomd….totaal leeg van alles van haar lief was
ontheemd vervreemd…van onze mentaliteit.
Zij leefde het boek wat ze nimmer schreef
Ze is herboren alles in het leven is weer nieuw
Haar eerste gedicht, eerste cappuccino, dansje, ..alles
Gelijk in een kind in diep verwondering.
@ Martina Ermina Van der Meij
6 mei ’12
Gedroomde Levens 
@hongerig naar het smachten naar innige rust,
Bewandel het “juiste” pad en je zult het vinden.
Hoop dat je het snel (ergens) mag vinden, ……………… ……………….
Dat hoop ik van harte welverdiend ook zie FB een lieve foto van mams van vandaag…knuffel
Je berichtje (rea) onderbrak het kijken naar je moedertje, ……;) knuff
Wat mooi weer, Martina! En die innerlijke rust, ik hoop van harte dat je die snel vindt. En ik zal mijn best doen je daarbij te helpen! Wat dat verdien je nog het meeste en heb je ook het meest nodig. Al blijft alles wat ik je geef of voor je doe je van harte gegund en verwacht ik er niets voor terug. Wil er ook niets voor terug, behalve een vriendelijk woord van jou af en toe.
Ik hoop het ook echt ….een vriendelijk woord is voor allen gratis gelukkig ook voor mij anders kon ik nimmer schrijven.
liefs